De Orb Sakura een simpel idee met een groot effect recensie Door John Van Polen |
![]() De afgelopen jaren heb ik vele accessoires getest waarvan de werking naar alle waarschijnlijkheid ten dele berust op het onschadelijk maken van statische elektrische lading. De Orb Sakura is uitsluitend met dit doel ontworpen en trok daarom direct mijn aandacht. Het apparaat zuigt middels een ventilator lucht aan die langs inwendige elektroden wordt geleid. Hierbij ontstaan positieve en negatieve ionen die aan de onderzijde worden uitgeblazen. Volgens de gebruiksaanwijzing is voor het neutraliseren van de statische elektrische lading van een object 10 tot 20 seconden “aanblazen” op zo’n 5 centimeter afstand voldoende. Dat de Sakura in ieder geval iets doet, bleek mij tijdens de afgelopen periode van extreme koude. Mijn winterjas wordt dan bij het uittrekken behoorlijk statisch en het aanraken van de kapstok kan dan resulteren in een stevige optater. Eerst even de Sakura er overheen en “het kapstoksyndroom” is overwonnen. Ter behandeling van CD’s en LP’s lijkt het mij logisch beide zijden aan te blazen. Ik leg de LP of CD dus eerst op z’n kop en blaas een seconde of vijf; vervolgens omkeren en dan nog wat langer. Dit enigszins bizarre ritueel wordt in de praktijk snel een automatisme. En dan nu de hamvraag: wat zijn de effecten op de weergave? In feite hebben goede accessoires altijd min of meer dezelfde effecten. Je moet dan denken aan meer verfijning, meer detail, minder scherpte en hardheid, een ruimtelijker en nauwkeuriger afbeelding, minder ruis, meer controle in het laag, beter te volgen muzikale lijnen, beter verstaanbare zang enzovoort. De verschillen tussen de diverse hulpmiddelen zitten ‘m dan in de absolute en relatieve sterkte van deze verbeteringen. Ten aanzien van de effecten op de weergave van CD’s presteert de Sakura op alle genoemde aspecten minstens zo goed als elke andere “geluidsdragerverbeteraar” die ik heb getest (en dat zijn er nogal wat geweest). Wij kunnen dus zonder enig voorbehoud spreken van een voltreffer. Eén “parameter” wil ik er uit lichten en dat betreft de ruimtelijkheid. Het meest bijzondere aan mijn hoofdsysteem is ongetwijfeld het vermogen om instrumenten en stemmen als het ware in de lucht te hangen in een precieze driedimensionale “soundstage” waarin alles zijn eigen plekje heeft. Kosten nog moeite zijn gespaard om dit aspect van de weergave te optimaliseren. Tja, en dan denk je dat je klaar bent en dan komt er een grappenmaker met de Sakura aanzetten. En dan wordt bijvoorbeeld bij het nummer Human Nature van Trijntje Oosterhuis het koortje breder neergezet (en ook enigszins uitgerekt in de hoogte) en vindt en behoudt Trijntje een precieze plaats in dat vocale geweld, waar zij eerder wat dreigde onder te sneeuwen. Dat het toepassen van één accessoire uitgerekend dit aspect van de weergave zo overtuigend nog verder weet te verbeteren, had ik zeker niet verwacht. Voor mij voldoende reden de Sakura direct te confisqueren. LP’s zijn nogal eens “zo statisch als de neten”, dus je zou verwachten dat het effect bij vinyl nog groter is. Dat kan ik echter niet zonder meer bevestigen. Het effect is niet zozeer groter als wel anders en zit nu meer in de sfeer van meer rust, minder ruis en daardoor meer detail. De spectaculaire verbetering van de ruimtelijkheid hoor ik bij LP’s niet in die mate. Vermoedelijk zorgt statische lading op LP’s niet alleen voor het bekende irritante geknetter, maar treden er ook zeer kleine ontladingen op die bijdragen aan de ruis. En een lagere ruisvloer leidt bij analoog in mijn beleving direct tot een betere en meer aangename weergave van de muziek.
De muziek spuit direct met meer enthousiasme en zuiverheid uit de speakers! Ook bij lager volume blijft de levendigheid behouden en persen de van nature lichtelijk slome Marantzen met ongekende energie de muzikale boodschap naar buiten. Het cliché van de schoongemaakte ruit of het weggetrokken gordijn is hier in extreme mate van toepassing. In één woord: spectaculair. Voorafgaand aan elke serieuze luistersessie moet de bekabeling er dus even aan geloven. Naar goed gebruik moet er wel wat te zeuren overblijven. Zo vind ik de simpele batterijvoeding van de Sakura nogal onder de maat voor een apparaat uit deze prijsklasse. De vier batterijen van 1,5 Volt gaan naar verluidt zo’n anderhalf uur mee, oftewel zo’n 270 behandelingen. De kosten van het gebruik zijn dus te overzien, maar toch had een hoogwaardiger accuvoeding met oplader wat mij betreft de voorkeur verdiend. Verder produceert de Sakura volgens de gebruiksaanwijzing een hoeveelheid ozon die gelijk is aan de helft van de toegestane grenswaarde in Japan. Deze aanduiding is nogal vaag omdat er niets wordt gezegd over aantal behandelingen in verhouding tot de tijd. Voortdurend gebruik zal erger zijn dan twee keer per uur. Ik ben al een dagje ouder en geef absolute prioriteit aan een optimaal geluid, dus dat beetje ozon kan mij echt niet boeien. Uiteraard mogen gezondheidsfreaks en mensen met jonge kinderen hier een andere afweging maken. Dan nu het pijnpunt en dat is de prijs. Die is met € 320,- bepaald stevig te noemen. Op basis van materiaalgebruik en uitvoering kun je dit best duur noemen. Hier lijkt sprake van de kwestie van de kip en het ei. Zijn dit soort producten duur doordat maar weinigen het zullen kopen of is het andersom? In de praktijk zal de Sakura terecht komen bij muziekliefhebbers die al een fors bedrag in hun installatie hebben geïnvesteerd. Mensen die bijvoorbeeld de gewoonte hebben telkens een vermogen uit te geven aan de nieuwste bekabeling. De relatief bescheiden uitgave aan de Sakura zou dan meer effect kunnen sorteren. In het perspectief van de prijs van een hoogwaardig muzieksysteem en de klankmatige verbeteringen die de Sakura daarin teweegbrengt, is deze briljante accessoire zijn geld zeker waard! Door John van Polen Voor www.qualityhifi.nl |